محل تبلیغات شما

سراج الدین بناگر



همیشه داستان‌هایی که معنای دیریاب‌تری دارند داستان‌های بهتری نیستند. طبیعت به ظاهر ساده است اما وقتی علمی به آن نگاه می‌کنیم می‌بینیم از چه پیچیدگی برخوردار است. ای بسا آثاری که در ظاهر ساده‌اند ولی در عمق پیچیدگی معنایی دارند مانند آثار سعدی. ( نقل به مضمون از صحبت‌های استاد سراج بناگر)
چند روزی از چاپ "خه‌وزران" می‌گذشت یک روز اعضای کارگاه اصرار داشتند استاد درباره رمان صحبت کنند. اما فقط اکتفا کردند به چند جمله‌ای و تفسیر و کشف لایه‌های داستان را به عهده خواننده گذاشتند. گفتند:در خه‌وزران از همان کلمه اول(سه‌رسبح) به معنای صبح تا کلمه آخر(گورانی) به معنای آواز همگی به هم بسته‌اند و همه‌شان حاوی یک معنای روشن‌اند. و در آخر اضافه کردند: هر روز که می‌گذرد بیشتر به این اعتقاد دارم که ما نویسنده‌ها همچون نی هستیم و در جایی دیگر در ما
داستان رز داستان شخصی است که در حیاط اداره چشمش به گل رز قرمز شادابی می‌افتد و می‌خواهد آن را بچیند اما به زمان برگشتن موکول می‌کند و بعداز ظهر موقع برگشتن می‌رود که حالا گل را بردارد و می‌بیند دیگر آنجا نیست. این داستان هشداری است برای فرصت را غنیمت شمردن. چیزی که نزد عارفان به ابن‌الوقت به کار می‌رود. از این اصطلاح شاعران و عارفان زیادی سخن گفته‌اند. مولانا می‌فرماید: صوفی ابن‌الوقت باشد ای رفیق نیست فردا گفتن از شرط طریق این داستان به ما می‌گوید فرصت را

تبلیغات

محل تبلیغات شما

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها